Heb jij dat ook? Het gevoel dat je in een hele vreemde film terecht bent gekomen? En dan ineens besef je weer dat het allemaal echt is.
Als het voor ons volwassenen al zo verwarrend is, hoe moet het dan voor onze kinderen zijn? Die ineens
- niet meer naar school kunnen
- niet meer naar hun sportclub of andere club kunnen
- niet meer af kunnen spreken met vrienden
- van hun ouders les krijgen of juist meer verantwoordelijkheid en zelfstandigheid moeten laten zien
- opa en oma niet meer kunnen zien
- geen eindtoets of eindexamen hoeven doen (hoewel sommigen dit vast niet zo erg vinden 😉)
- in een situatie zitten die ze niet ten volle kunnen begrijpen, met allerlei nieuwe regels die soms best lastig zijn om je aan te houden
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Wat vertel je ze?
Kinderen hebben in deze tijd vooral behoefte aan veiligheid en duidelijkheid. Het is natuurlijk afhankelijk van de leeftijd van je kind, maar vertel ze op hun eigen niveau
- wat er aan de hand is
- wat zij kunnen doen om te helpen
- dat het voor iedereen vervelend en moeilijk is dat een aantal dingen even niet kunnen
- maar dat dat voor nu gewoon nodig is
- dat iedereen keihard aan het werken is om ervoor te zorgen dat dit over een tijdje weer voorbij is en we de draad dan weer op kunnen pakken
- dat het oké is dat ze verdrietig of boos zijn om de dingen die nu niet kunnen of mogen
- dat er nog een heleboel dingen wél kunnen. Laat ze maar opnieuw ontdekken wat ze leuk vinden
- dat jij ook niet alles weet maar dat je er altijd voor ze bent als ze je nodig hebben
Als je kind meer betrokken is bij wat er nu gebeurt, dan is dat een eerste stap naar meer begrip en het accepteren van deze tijdelijke situatie. Als ze niet weten waarom iets is, dan komt er weerstand en dat geeft meer onrust.
Wees duidelijk maar hou het simpel, voor jezelf en voor je kinderen en pas goed op elkaar.
Liefs, Judith
P.S. Heb je behoefte aan een luisterend oor? Neem dan gerust contact met me op.