“Ik heb volgende week een boekbespreking en dat vind ik heel spannend,” begon ze, terwijl ze een beetje heen en weer wiebelde op haar stoel. Daar wilde een10 jarig hooggevoelig meisje het deze sessie over hebben. Eerst maar eens onderzoeken welke gevoelens er allemaal bij horen en dan iets bedenken waardoor die boekbespreking minder eng voelt.
Stap 1: Gevoelens herkennen
We begonnen met het ‘lekker in je vel spel’, allemaal kaartjes met gevoelens. Ik vroeg “wat voel je eigenlijk als je denkt aan die boekbespreking?” Ze koos de volgende vier uit:
- Zenuwachtig
- Gespannen
- Nieuwsgierig
- Hoopvol
“Zenuwachtig voelt als kriebels in mijn buik,” vertelde ze. “En spannend… dat voelt een beetje eng, alsof er iets mis kan gaan. Maar ik ben ook nieuwsgierig: hoe het zal zijn. En ik hoop ook wel dat het goed komt.”
Stap 2: Dieren koppelen aan de gevoelens
Ik vroeg haar om bij elk gevoel een dier uit te kiezen dat er voor haar bij past. De hele doos met dieren werd op de kop gegooid en één voor één vond je jouw hulpdieren:
- Bij zenuwachtig koos ze de duizendpoot. “Want die kriebelt, net zoals die kriebels in mijn buik.”
- Bij gespannen pakte ze de walrus. “Want die is gevaarlijk en kan me bijten.”
- Bij nieuwsgierig past voor haar de roze eenhoorn. Die roze eenhoorn maakt haar nieuwsgierig naar welke kleuren eenhoorns nog meer kunnen hebben.
- En bij hoopvol koos ze twee dieren, de gouden draak én de sprinkhaan. Als ze naar de sprinkhaan keek, dan kreeg ze meteen een lach op haar gezicht. Dat is heel fijn, want dat zorgt direct voor ontspanning en dat kan ze wel gebruiken bij haar boekbespreking. En de draak, die spuugt tovervuur en zegt ‘het komt goed’.
Terwijl ze de dieren uitzocht, zag ik haar ontspannen. Vooral bij de sprinkhaan, dus daar wilde ik nog iets meer mee doen.
Stap 3: Een reminder maken
De draak en de sprinkhaan brachten haar de meeste ontspanning. Daarom mocht ze het zinnetje dat de draak spuugde met zijn tovervuur op een briefje schrijven, ‘het komt goed’, met een vuurtje erbij. En natuurlijk moest er ook een tekening gemaakt worden van de sprinkhaan. Want telkens als ze naar hem keek, kreeg ze weer die lach om haar mond.
Het briefje nam ze mee naar huis, samen met de sprinkhaan. Ze neemt ze op de dag van de boekbespreking mee naar school als reminder. Zo kan ze meer ontspannen haar boekbespreking houden.
Stap 4: In je kracht staan
We oefenden ook even hoe het zou zijn om de boekbespreking te beginnen. Wat ze zou zeggen, hoe ze zou staan. “Als ik denk aan de sprinkhaan, voel ik me ontspannen,” zei ze. “En als ik de draak zie, weet ik: ik kan dit.”
De magie van dieren en kleine reminders
Door alle gevoelens die ze had te koppelen aan beelden en dieren, heeft ze een manier gevonden om met haar spanning om te gaan. Vooral de dieren bij ‘hoopvol’ brachten haar ontspanning. Bijzonder hè, hoe zo’n klein diertje als een sprinkhaan een groot verschil kan maken. Ik weet zeker dat het goed komt 😊
Kan jouw kind ook hulp gebruiken bij spannende en nieuwe dingen? Neem gerust contact op voor meer informatie hoe ik jullie daarbij kan helpen.