Je kind maakt elke dag wel iets mee dat hij (of zij) niet leuk vindt en waar hij verdrietig of boos om wordt. De manier waarop je daar als ouder op reageert, kan een wereld van verschil maken. Voor je kind én voor jezelf.
Ik merk dat regelmatig. Als ik meteen oplossingen ga bedenken of het gevoel wegwuif, dan lijkt het alleen maar erger te worden. Maar als ik echt luister wat ze zeggen en het gevoel van mijn kinderen erken en benoem, dan komt er veel sneller rust en acceptatie.
In het boek ‘How2talk2kids’ van Adele Faber en Elaine Mazlish kun je meer lezen over effectief communiceren met kinderen. Waar het grotendeels om gaat is het volgende:
- Luister met aandacht
- Erken het gevoel van je kind (door te reageren met ja, hmm of oh)
- Benoem het gevoel (ik zie dat je verdrietig/boos/bang/… bent)
- Benoem het verlangen van je kind, eventueel in een fantasie (wat zou het fijn zijn als …. , ik zou willen dat …..)
Als je deze stappen gebruikt wanneer je kind een negatief gevoel heeft, dan verbind je je echt met je kind. Hij voelt zich gehoord, gezien, begrepen en daardoor wordt het makkelijker voor hem om het gevoel te accepteren en te kijken naar andere mogelijkheden of oplossingen.
Probeer elk gevoel van je kind te accepteren, ook al voelt het voor jou als ouder niet fijn. Ga op zoek naar de reden van het gevoel, door zijn gevoel te erkennen en te benoemen. Je kind komt dan meestal zelf met het verhaal erachter en kan zo ook zelf zijn oplossingen bedenken.
Bron: how2talk2kids